Grand Canyon

Voor de derde keer gaan we om 6 uur ontbijten en daardoor slecht geslapen. Maar vol goede moed weer een eind rijden naar het volgende wereldwonder. Onderweg zien we behoorlijk rook uit de bossen omhoog komen en later ook langs de weg vuur en rook ondergronds.

Als we bij het Visitors centre parkeren lijkt het inderdaad nog redelijk rustig. We nemen de shuttle bus naar het eind van de westelijke route. Rond 10 uur arriveren we. Daar aan het eind van de route staat nog een oud huis als een soort herberg. Op de  buitenmuur een stukje van ps. 68: zing de Here een lied!

We nemen een sandwich en koffie. Marianne en Laura willen met hun ogen dicht naar de rand. En wat ze dan zien: spectaculair! Rotsen met prachtige horizontale lijnen in verschillende kleuren. Een ontzettend diepe en wijde canyon: 2 km naar beneden! En op sommige punten 18 km breed. We kunnen over een pad bijna langs de afgrond lopen naar de volgende busstop. Dus soms lopen we een stuk, soms nemen we de bus. Tegen 2 uur weer bij de restaurantjes om een hapje te eten. Daarna terug naar huis: we willen ook nog in het zwembad vandaag.

Helaas loopt het anders: de auto geeft al een paar dagen aan dat er een service-beurt nodig is. Na wat heen en weer gebel met de verhuurder gaan we naar een garage in de buurt. Die wil het vandaag nog regelen in 20 minuten.Uiteindelijk zitten er bijna een uur te wachten en krijgen we behoorlijk trek.We halen wat lekkers bij het restaurantje aan de overkant.Morgen lekker uitslapen, als we niet wakker worden van de trein tenminste! Die rijdt net als thuis redelijk dicht langs, maar maakt veeeeeel meer herrie!