Wat Chalermprakiat

21 juli 2018 - Lampang, Thailand

Op site van tips-thailand staan mooie foto's van een tempel met stupa's op de top van de bergen. Zo mooi, daar wilde ik heen. Gisteren hebben we een huurauto geregeld die ze vanochtend om 8 uur kwamen brengen. Beetje vroeg op dus. We ontbijten met yoghurt en cruesli van de 7-11 op het terras in de tuin van de guesthouse.

We gaan op weg voor een twee uur durende reis richting de tempel. Links rijden gaat best goed. De wegen lijken soms op een snelweg, maar er zijn ook een enkele fietser en veel brommertjes. Soms steekt er zelfs iemand lopend de weg over. Als je verkeerd rijdt of een afslag moet nemen aan de andere kant van de weg dan zijn er plaatsen met voorsorteervak om een U-bocht te maken. Hoe hard je eigenlijk mag rijden is niet overal duidelijk. Anton brengt ons veilig op de plaats van bestemming.

We parkeren de auto en kopen een kaartje. Een stuk duurder dan voor Thaise mensen. Daarbij komt nog een kaartje voor de auto die ons alvast een stijl stuk naar boven zal brengen. We moeten ons goed vasthouden. Daarna is het lopend naar boven, meest met de trap. Helaas zien we niet veel van onze bestemming: de wolken hangen redelijk laag. Het is regen seizoen. Gelukkig regent het niet.

Eenmaal boven begrijpen we waarom de monikken dit hier wilden bouwen. Als het zicht helder is, moet het spectaculair zijn. Nu heeft het wel iets mysterieus met de stoepa's in de mist, die we af en toe kunnen zien als de wolken wijken.

Bijzonder om zo hoog in de bergen te zijn met tempels op de top. Tijdens de terugreis krijgen we trek. We stoppen in een dorp. De dame achter de kraam dirigeert ons naar achteren, het lijkt een huis in. Daar zit een hele familie te eten. Een van de jongere meiden lijkt wat Engels te spreken. Willen jullie sticky rice, barbecue porc, soup, vegetables en misschien salade? Ja, dat is goed, breng maar wat. We wachten gewoon af wat er komt. De kinderen komen nieuwsgierig kijken naar de blanke mensen: in sommige dorpen een bezienswaardigheid. Het meeste eten dat ze brengt ziet er goed uit en is lekker. Alleen de mango-salade heeft er vissaus over: dat stinkt! Wie dat wel eens geroken heeft, weet dat: het ruikt naar riool. We eten genoeg om weer verder te kunnen. Kevin brengt ons weer veilig thuis.

Foto’s